سوره بقره، آیه 139
قُلْ أَ تُحَاجُّونَنا فِی اللَّهِ وَ هُوَ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ وَ لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ (139)
چرا در برابر محاجه چنین پاسخی داده می شود؟
المیزان: بگو مگو کردن دو نفر که هر یک تابع متبوعى هستند، و مخاصمهشان در اینکه کدام متبوع بهتر است الا و لا بد بخاطر یکى از سه جهت است یا براى آنست که این یکى، متبوع خود را از متبوع دیگرى بهتر معرفى نموده، و ثابت کند که از متبوع او بالاتر است، و یا بخاطر این است که هر چند متبوع هر دو یکى است، اما این میخواهد بگوید: من اختصاص و تقرب بیشترى باو دارم، و یا بخاطر این است که یکى از این دو نفر صفات و رفتارى دارد، که با داشتن آنها صحیح نیست خود را به آن متبوع منتسب کند، چون مایه ننگ و آبرو ریزى متبوع است، و یا بکلى متبوع را از لیاقت متبوع بودن ساقط مى کند، یا محذور دیگرىاز این قبیل پیش مى آورد.
در آیه مورد بحث نخست محاجه آنان را انکار مى کند، و سپس جهات ثلاثه را [در آیات بعد] یکى یکى رد مىکند.
